Adaçayı (salvia
officinalis) : Ballıbabagillerden; özellikle
Akdeniz bölgesinde yetişen ıtırlı bir bitkidir.
Menekşeye benzeyen çiçekleri haziran, temmuz
aylarında açar. Yaprakları uzun, kenarları
tırtıllı, beyazımsı yeşil renktedir. Hafif kafuru
kokusu vardır. Çiçek açtığı zaman toplanıp,
kurutulur.
Faydası : Mide va bağırsak gazlarını giderir.
Mide bulantısını keser. Hazım sisteminin düzenli
çalışmasını sağlar. Boğaz, bademcik ve dişeti
iltihaplarını giderir. Göğsü yumuşatır. Astımdaki
sıkıntıları geçirir. İdrar ve ter söktürür. Banyo
suyuna katılıp yıkanılırsa; zindelik verir. Günde,
3 kahve fincanından fazla içilmemelidir.
Alıç (ekşimuşmula) : Gülgillerden; kırlarda yabani olarak yetişen bir ağaçtır. Meyveleri; küçük muşmulaya benzer, kırmızı renklidir. Tadı mayhoştur. Hekimlikte meyvesi kullanılır.
Faydası : Asabi çarpıntıları giderir. Sinir
bozukluğunu geçirir. Yüksek tansiyonu düşürür.
Aritmide kullanılır. Uykusuzluğu giderir. Kalbi
kuvvetlendirir. Damar sertliği ve göğüs nezlesinde
faydalıdır.a içilmemelidir.
Anason (anis) : Vatanı Asya'dır. Maydanozgillerden; yarım metre kadar yükseklikte bir bitkidir. Yaprakları yuvarlak ve böbrek şeklindedir. Çiçekleri beyazdır; meyveleri küçüktür. Meyvelerinde 'Anethol' vardır. Kokucu ve yakıcı lezzettedir. Temmuz ve ağustos aylarında toplanır.
Armut (pirus communis) : Gülgillerden; çiçekleri beyaz bir ağacın meyvesidir. Armut; suluca yumuşak tatlı ve küçük çekirdeklidir. Rengi sarı ile yeşil arasında değişir. Ankara, Mustabey, Çengel, Kumla, Bey olmak üzere birçok çeşidi vardır.
Faydası : Böbreklerin düzenli çalışmasını sağlar. İdrarı bollaştırır. Böbrek kum ve taşlarının dökülmesine yardım eder. Yüksek tansiyonu düşürür. Kanı temizler bütün salgı bezlerinin normal çalışmasını sağlar. Kansızlığı giderir, kabızlığı önler. Sinirleri yatıştırır. Zihni yorgunluğu giderir. Susuzluğu keser. Tükürük ifrazatını artırır. Hamilelerin kusmalarını azaltır. Hazımsızlığı giderir. Mafsal kireçlenmesi, nikris ve romatizmada faydalıdır. Şeker hastaları da yiyebilir. Midesi zayıf olanların kompostosunu içmeleri tavsiye edilir. Yemeklerden önce yenecek olursa daha faydalı olur.
Badem (prunus amygdalus) : Gülgillerden bir çeşit ağacın yemişidir. Meyvesi ancak çağla halindeyken yenir. Olgunlaştıktan sonra, sert kabukla kaplı olan içi yenir. Hekimlikte kullanılan kısmı da burasıdır. Başlıca 2 çeşidi vardır.
Faydası : İshali keser. Mide rahatsızlıklarını giderir. Vücuda kuvvet verir. Bademcik ve boğaz ağrılarını giderir. Diş ağrılarını dindirir. Diş etlerini kuvvetlendirir. Yüz lekelerini giderir ve cildi yumuşatır.
Anason (anis) : Vatanı Asya'dır. Maydanozgillerden; yarım metre kadar yükseklikte bir bitkidir. Yaprakları yuvarlak ve böbrek şeklindedir. Çiçekleri beyazdır; meyveleri küçüktür. Meyvelerinde 'Anethol' vardır. Kokucu ve yakıcı lezzettedir. Temmuz ve ağustos aylarında toplanır.
Faydası : Hazmı kolaylaştırır. İştahsızlığı
ve yemeklere karşı duyulan tiksintiyi giderir.
Mide ve bağırsak gazlarını söktürür. İdrarı
artırır. Kusmaları ve ishali keser. Aybaşı
kanamalarının düzenli olmasını sağlar. Ancak,
aybaşı kanamaları ve hamilelik döneminde
kullanılmaz. Anne sütünü artırır. Sinirleri
yatıştırır. Migren ağrılarını keser. Beyin
yorgunluğunu giderir. Uyku verir. Kalbi
kuvvetlendirir. Kan dolaşımının düzenli olmasını
sağlar. Cinsel arzuları kamçılar. Astım, nefes
darlığı ve bronşitte görülen şikayetleri giderir.
Öksürüğü keser. Yaşlılarda meme sarkmasını önler.
Fazla miktarda kullanıldığı zaman uyuşukluk
verir.
Armut (pirus communis) : Gülgillerden; çiçekleri beyaz bir ağacın meyvesidir. Armut; suluca yumuşak tatlı ve küçük çekirdeklidir. Rengi sarı ile yeşil arasında değişir. Ankara, Mustabey, Çengel, Kumla, Bey olmak üzere birçok çeşidi vardır.
Faydası : Böbreklerin düzenli çalışmasını sağlar. İdrarı bollaştırır. Böbrek kum ve taşlarının dökülmesine yardım eder. Yüksek tansiyonu düşürür. Kanı temizler bütün salgı bezlerinin normal çalışmasını sağlar. Kansızlığı giderir, kabızlığı önler. Sinirleri yatıştırır. Zihni yorgunluğu giderir. Susuzluğu keser. Tükürük ifrazatını artırır. Hamilelerin kusmalarını azaltır. Hazımsızlığı giderir. Mafsal kireçlenmesi, nikris ve romatizmada faydalıdır. Şeker hastaları da yiyebilir. Midesi zayıf olanların kompostosunu içmeleri tavsiye edilir. Yemeklerden önce yenecek olursa daha faydalı olur.
Badem (prunus amygdalus) : Gülgillerden bir çeşit ağacın yemişidir. Meyvesi ancak çağla halindeyken yenir. Olgunlaştıktan sonra, sert kabukla kaplı olan içi yenir. Hekimlikte kullanılan kısmı da burasıdır. Başlıca 2 çeşidi vardır.
- Acıbadem
- Tatlıbadem
Faydası : Badem, bedeni ve zihni
yorgunluğu giderir. Hamilelerin zayıf
düşmemesini sağlar. Sütle içilirse mideyi
kuvvetlendirir. Kabızlığı giderir. Nekahat
devresini kısaltır. Böbrek mesane ve tenasül
yollarındaki iltihapları giderir. Baş ağrısı,
karaciğer ve böbrek ağrılarını hafifletir.
Bronşit, boğaz ağrısı, anjin, boğaz yanması ve
akciğer hastalıklarında faydalıdır.
Bademyağı kabızlığı giderir.
Egzama ve kaşıntıların verdiği rahatsızlıkları
azaltır. Böbrek ve mesane taşlarının
düşürülmesine yardım eder. Kulak ağrılarını
dindirir. Yumurtayla karıştırılıp da, basur
memelerine sürülecek olursa, ağrı ve yanmaları
giderir.
beşparmakotu (kazotu) : Gülgillerden; yol kenarında ve çayırlarda yetişen 40-70 santimetre boyunda yabani bir bitkidir. Yaprakları beşparmak şeklindedir. Rozete benzer. Gümüşi renktedir. Uzun saplı çiçekleri, yaprakların arasından çıkar. Altın sarısı rengindedir. Yaprak ve kökleri Temmuz, Ağustos aylarında toplanıp kurutulur.
Faydası : İshali keser. Mide rahatsızlıklarını giderir. Vücuda kuvvet verir. Bademcik ve boğaz ağrılarını giderir. Diş ağrılarını dindirir. Diş etlerini kuvvetlendirir. Yüz lekelerini giderir ve cildi yumuşatır.
biberiye
(kuşdili) : Ballıbabagillerden; Akdeniz
çevresinde çok yetişen; küçük, kalınca, ensiz ve
kokulu yaprakları ile çiçeklerinden faydalanılan
bir bitkidir. Yaprakları iğneye benzer. Boyu 2
metre kadardır. Çiçekleri mavi veya
eflatundur.
Çiçeklerinden renksiz veya soluk
sarı renkte olan biberiye esansı çıkarılır.
İçeriğinde kafuru, sineol, kamfen, pinen,
borneol ve bornilasetat vardır.
Faydası : Hazımsızlığı giderir.
Çarpıntıyı keser. Yarımbaş ağrılarını giderir.
Baş dönmesini keser. Astım, bronşit ve
kansızlıkta faydalıdır. Yağlı saçların yağını
alır. Burkulmalarda ve deri yaralarında da
haricen kullanılır. İdrar ve adet söktürür.
Safra ifrazatını arttırır.
böğürtlen (tilkiüzümü) : Gülgillerden bahçe çitlerinde, yol kenarlarında kendiliğinden yetişen, dikenli bir çalıdır. Yemişi ahududuya benzer, fakat ondan küçüktür. Önceleri kırmızı iken sonraları kararır. Yaprakları; çiçekleri açmadan toplanıp, kurutulur. Birçok türü vardır.
Faydası : İdrar söktürür.
Ayaklardaki şişlikleri indirir. Yüksek tansiyonu
düşürür. Gözlerdeki zafiyeti giderir. Mesane
taşlarının düşmesine yardımcı olur. Ağız, dil,
diş eti ve bademcik iltihaplarını giderir.
Kadınlarda görülen beyaz akıntıyı keser. Haricen
kullanıldığı takdirde ağrıları dindirir,
yanıkları iyileştirir. Kökü kaynatılıp, suyu
içilecek olursa kandaki şeker miktarını
düşürür.
çay
(transtraemiaceae) : Çaygillerden bir
ağaçcıktır. Yapraklarında tanen,
legumin, esans ve teofilin vardır.
Tesirli maddesi, teindir.
Çay yaprakları fermantasyondan
sonra kavrulursa siyah, önce kavrulursa yeşil
çay elde edilir.
Faydası : Aşırı miktarda olmamak
şartıyla içilecek olursa bedeni ve zihni
yorgunluğu giderir. Sinirleri uyarır. Mide
tembelliğini giderir. İdrar söktürür. İshal ve
dizanteriyi keser. Damar kireçlenmesini önler.
Damar sertliği, kalp yetersizliği, kan kanseri,
guatr, nefrit, kolera ve bağırsak hastalıkarında
koruyucu ve tedavi edicidir.Haddinden fazla
içilecek olursa çarpıntı, göğüs anjini, sinir
bozukluğu, baş ağrısı, sıkıntı, mide bulantısı,
el titremesi ve uykusuzluğa sebep
verir.Şişmanlar, kalp, sinir, mide ve karaciğer
hastaları, romatizma ve nikristen şikayet
edenler, böbreklerinde kum veya taş olanlar,
kabızlık ve yüksek tansiyondan yakınanlar, üremi
veya albüminüri olanlar, mümkün olduğu kadar az
çay içmelidirler.
çilek (kocayemiş)
: Gülgillerden sapları sürüngen, çiçekleri beyaz
bir bitkidir. Yemişi pembe renkli olup,
kokuludur. Birçok çeşidi vardır.
Faydası : Vücudu kuvvetlendirir.
Hasta olmayı önler. İdrar söktürür ve karında
biriken suyu boşaltır. Böbrek ve mesane
hastalıklarının iyileşmesine yardımcı olur. Mide
ve bağırsak tembelliğini giderir. Sinirleri
kuvvetlendirir. Yüksek tansiyonu düşürür.
Bağırsak kurtlarını döker. Safra ifrazatını
arttırır ve safra taşlarının dökülmesine
yardımcı olur. Karaciğer kifayetsizliğini ve
şişliğini giderir. Ateşi düşürür. Dişdibi
taşlarını eritir. Cilde tazelik ve güzellik
verir. Damar sertliği, mafsal iltihabı,
romatizma, ve nikriste de faydalıdır. Şeker
hastaları da yiyebilir. Midesi zayıf olanlar
suyunu içmelidir. Alerji yapabilir.
cevizağacı (koz)
: Uzun ömürlü; gövdesi kalın, kerestesi ve
meyvesi değerli ulu bir ağaçtır. Yemişi
nişastalı ve yağlıdır. Hekimlikte; yaprakları,
meyvesinin üzerindeki yeşil kabukları ve yağı
kullanılır. Bir çok çeşidi vardır.
Faydası : Yaprakları ve kabukları
ile hazırlanan ilaçlar kanı temizler, kansızlığı
giderir. İshal ve dizanteriyi keser. Verem ve
şeker hastalığında hem besleyici, hem de tedavi
edicidir. Kadınlarda görülen beyaz akıntıyı
keser. El ve ayak donuklarında, deri
çatlaklarında faydalıdır. Saç ve elleri
boyamakta da kullanılır. Çok kuvvetli bir besin
olduğundan fazla yememelk gerekir.
Cevizyağı, raşitizm ve sıracada
faydalıdır. Kabızlığı giderir. Bağırsak
solucanlarını düşürür. Derinin yanmasını
önler.
civanperçemi
(yaraotu) : Bileşikgillerden; çeşitli
türleri olan bir kır bitkisidir. Kuru
topraklarda, yol kenarında yetişir. Yaprakları
uzun ve parçalıdır. Çiçekleri beyaz ve pembedir.
Kandil şeklinde gruplaşmıştır. Kokusu çok
güzeldir. Hekimlikte dal, yaprak ve çiçekleri
kullanılır. İçinde Achillein denilen acı bir
madde vardır.
Faydası : Hazımsızlığı ve
kansızlığı giderir. Kanı temizler. Balgam
söktürür, öksürüğü keser. Sinirleri ve vücudu
kuvvetlendirir. Bağırsak ve mide gazlarını
giderir. İshali keser. Basur memelerini tedavi
eder. Kızamık, boğmaca, raşitizm, albasması,
aybaşı gecikmesi ve kemik hastalıklarında
faydalıdır. İdrar söktürür. Yaraları
iyileştirir.
defne (laurus
nobilis) : Defnegillerden yaprakları
güzel kokulu ve yaz kış yeşil olan ağaçtır. Boyu
2 metre kadardır. Akdeniz kıyılarında yetişir.
Meyveleri yuvarlaktır. Rengi siyahımtıraktır.
Yapraklarından yeşil renkli bir yağ
çıkarılır.
Faydası : Terletir, ateşi düşürür,
vücuda rahatlık verir. İdrar ve adet söktürür.
İştah açar, Hazmı kolaylaştırır. Sinir
ağrılarını (nevralji) dindirir. Yağı bazı
merhemlerle karıştırılır. Baharat olarak da
kullanılır. Hamileler
kullanmamalıdırlar.
dereotu (tereotu)
: Maydanozgillerden iplik biçiminde yaprakları
olan güzel kokulu bir bitkidir. Sonbahar
aylarında toplanıp, kurutulur.
Faydası : Mide ve bağırsak
gazlarını söktürür. Hazmı kolaylaştırır, midenin
gereği gibi çalışmasını sağlar. Hıçkırık ve hava
yutmayı önler. Sinir zafiyetini giderir. Uyku
verir. Aybaşı kanamalarının kolay olmasını
sağlar. Anne sütünü artırır. İştah açar. Ağız
kokusunu giderir. Çocuklardaki gaz ağrılarını
giderir. Yemeklere ve salatalara tat vermek için
konur. Hamileler kullanmamalıdır.
devetabanı
(phlodentron) : Bileşikgillerden geniş
yapraklı, her türlü toprakta yetişebilen bir
bitkidir. Çiçekleri, yapraklarından önce açar,
altın sarısı rengindedir. Hekimlikte çiçekleri
ve yaprakları kullanılır. Çiçekleri Nisan'da,
yaprakları ise, Haziran ve Temmuz aylarında
toplanıp, kurutulur.
Faydası : İdrar söktürür. Ağrıları
dindirir. Sinirleri yatıştırır ve vücuda kuvvet
verir. Astım, nefes darlığı, bronşit ve soğuk
algınlığında şikayetleri geçirir. Göğsü
yumuşatır, öksürüğü keser. Nezle ve ciğer
iltihabında da kullanılır. Yaraların
iyileşmesinde ve çıbanların olgunlaşmasına
yardımcı olur.
dulavrat otu
(pıtrak) : Bileşikgillerden; yol
kenarlarında ve seyrek koruluklarda yetişen bir
bitkidir. 1-1,5 metre boyundadır. Kökü ve
yaprakları kullanılır.
Faydası : Yapraklarından yapılan
ilaçlar, romatizma ve nikris ağrılarını giderir.
Mide iltihaplarını iyileştirir. Kökünden yapılan
ilaçlar ise, deri iltihapları ve egzamanın
tedavisinde ve karaciğer hastalıklarında
kullanılır.
dut (morus) : Dutgillerden yapraklarıyla ipek böceği beslenen bir ağaçtır. Meyveleri, Beyaz ve kara olur. Karadut ekşidir. Dutusaresi çıkartılır. Hekimlikte şurubu, meyveleri, ve yaprakları kullanılır.
Faydası : Beyaz dut yaprakları
idrar söktürür. Vücutta biriken suyu boşaltır.
Aç karnına yenen beyaz dut, Bağırsak
solucanlarının düşürülmesini sağlar. Mide ve
bağırsakların düzenli çalışmasını
sağlar.
Karadut şurubu pamukçuk hariç
diğer ağız ve bademcik iltihaplarını
giderir.
ebegümeci (hubbaz) : Ebegümecigillerden; çiçekleri ilaç, yaprakalrı da sebze olarak kullanılan ve genellikle tarla kenarlarında kendi kendine yetişen bir ottur. 20-70 cm. boyundadır. Yaprkalrı sarmaldır. Mayıs - Ağustos ayları arasında çiçek açar. Yaprak ve çiçeklerinde fazla miktarda müsilaj vardır. Yaprak ve çiçekleri kurutulmadan kullanılır.
Faydası : Göğsü yumuşatır,
öksürüğü keser. Mide ve bağırsakların muntazam
çalışmasını sağlar. Kabızlığı giderir. Mide
bulantısı ve kusmaları önler. Ateşi düşürüp,
vücuda rahatlık verir. Boğaz ve bademcik
iltihaplarını giderir. Nezle, bronşit, nefes
darlığı tedavisinde kullanılır. Lapası
çıbanların olgunlaşmasını sağlar. Burun
kanamasını durdurur. Dişeti hastalıklarını
tedavi eder. Mide ağrısını keser. Burun
tıkanıklığını giderir.
elma (malus) : Gülgillerden çiçekleri pembe, oldukça yüksek bir ağacın meyvesidir. Meyvesi (elma); çoğu yumruktan küçük ve yuvarlak, kabuğu parlak ve sert, kırmızıdan yeşile kadar türlü renktedir. Çekirdekleri ufaktır. Dokusu gevşektir. Kokusu hoş, tadı mayhoş veya tatlıdır. Amasya, Gümüşhane, Niğde ve Ferik gibi birçok çeşidi vardır.
Faydası : Sinirleri ve adaleleri
kuvvetlendirir. Bedeni ve zihni yorgunluğu
giderir. Hamilelerin bulantı ve kusmalarını
azaltır. Hastalıkların çabuk geçmesini sağlar.
İdrar söktürür, vücutta biriken zararlı
maddelerin atılmasında yardımcı olur.
Böbreklerdeki kum ve taşların dökülmesine yardım
eder. Kanı temizler. Kolestrolü düşürür. Damar
sertliği ve kalp krizlerini önler. Kandaki şeker
miktarını düşürür. Kabızlığı giderir. Şeker
hastaları için faydalıdır. Dizanteri ve
paratifoda iyileşmeye yardımcı olur. Öksürüğü
keser. Kompostosu ateşi düşürür. Susuzluğu
keser. Uçukları geçirir. Cildin taze ve güzel
kalmasını sağlar. Göz ve kulak ağrılarında da
kullanılır.
enginar (cynara) : Bileşikgillerden; kökü yıllarca yaşayıp, her ilkbaharda yeniden süren dikenli bir bitki ve bunun sebze olarak yenen iri topuz biçimindeki yeşil çiçeğidir. Killi, kumlu ve rutubetli toprakalarda yetişir. Çok iyi bir besindir. İçeriğinde 'cynarine' vardır.
Faydası : Kandaki üre ve
kolestrolü düşürür. İdrar söktürür. Kandaki
şeker miktarını ayarlar. Şeker hastaları için
çok faydalıdır. Bedeni ve ruhi bitkinliği
giderir. Vücuda dinçlik verir. Sinirleri
güçlendirir. Damar sertliği ve kalp
hastalıklarını önler. Böbreklerdeki kumların
dökülmesine yardım eder. Karaciğer
hastalıklarının çabuk geçmesini sağlar.
Sarılıkta faydalıdır. Romatizmanın şikayetlerini
geçirir. Mide ve bağırsakları temizler. İshali
keser.
Emzikli kadınlar, böbreklerinde
veya mesanelerinde itihap olanlar
yememelidir.
erik (prune) :
Gülgillerden beyaz çiçekli bir ağacın yemişidir.
Erik, çoğu ceviz büyüklüğünde, kabuğu ince,
sarıdan kırmızıya ve mora kadar türlü renkte,
tadı mayhoş veya tatlı, etli, sulu tek ve sert
çekirdekli bir yemiştir. B vitamini bakımından
zengindir.
Faydası : Sinirleri
kuvvetlendirir. Zihin yorgunluğunu giderir.
Kabızlığı giderir. İdrar söktürür ve vücudun
rahatlamasını sağlar. Karaciğer şişliğini
giderir. Böbrekleri dinlendirir. Kansızlığı
giderir. Kalbi kuvvetlendirir. İştah açar ve
hazmı kolaylaştırır. Romatizma, mafsal
kireçlenmesi ve nikriste faydalıdır.
Çekirdekleri de, bağırsak solucanlarını
düşürmekte kullanılır.
fesleğen
(reyhanotu) : Ballıbabagillerden;
yaprakları güzel kokan bir çeşit süs bitkisidir.
Akfesleğen, hindfesleğeni, yabanifesleğen,
yerfesleğeni gibi çeşitleri vardır.
Faydası : Öksürüğü keser.
Hazımsızlığı giderir. Baş dönmesini durdurur.
Zafiyeti giderir. Arı sokmasında faydalıdır.
Ağız yaralarını tedavi eder. Fesleğen kokusu;
sivrisinek ve tahtakurusu gibi haşaratı
kaçırır.
fındık (corylus avellana) : Palamutgillerden; kuzey yarımküresinin ılık yerlerinde ve yurdumuzun en çok Karadeniz Bölgesinde yetişen ufak bir ağaçtır. Meyvesi (Fındık), sert bir kabuk içindedir. İçeriğinde nişasta ve yağ vardır.
Faydası : Bedeni ve zihni
yorgunluğu giderir. Vücuda kuvvet verir. Nekahat
devresinin çabuk geçmesini sağlar. Hamilelere de
faydalıdır. Dövülmüş yenirse öksürüğü keser.
Varise faydalıdır.
Fındıkyağı, böbrek ağrılarını
giderir. Kum ve taşların düşürülmesinde yardımcı
olur. Bağırsak solucanlarını düşürür. Sarada da
faydalıdır. Mideleri hasta olanlar, damar
sertliği ve yüksek tansiyondan şikayet edenler,
çok az yemelidirler.
frenküzümü (ribes rubrum) : Taşkırangillerden; bir çalıdır. Yemişi uzun salkım şeklinde olup, taneler, ufak ve kırmızıdır. Tadı mayhoştur. 150 kadar türü vardır. Daha çok şurubu yapılarak kullanılır. İçeriğinde organik asitler vardır.
Faydası : İştah açar, hazmı
kolaylaştırır. İdrar söktürür, vücuda rahatlık
verir. Böbreklerdeki taşların düşürülmesine
yardımcı olur. Karında toplanan suyu söker.
Karaciğer şişliğini giderir. Sarılığı giderir.
funda (süpürgeotu) : Fundagillerden; çiçekleri kırmızımtırak mor ve çan şeklinde olan bir bitkidir. İşlenmemiş topraklarda yetişir. Çalı görünümündedir. Süpürge çalısı da denilen bu bitkinin kökünden ağızlık; dallarından da kaba süpürge yapılır. Çiçekleri, Ağustos ayından itibaren toplanıp, kurutulur.
Faydası : İshali keser, idrar
söktürür. Böbrek kum ve taşlarının düşürülmesine
yardımcı olur. Nikriste de faydalıdır. Anne
sütünü artırır. Lapası, ağrıları keser.
Zeytinyağı ile hazırlanan merhemi, çıban ve
egzamada faydalıdır
Romatizma ve mafsal kireçlenmelerinde de
faydalıdır. Sindirim yollarındaki iltihapları
temizler. Şurubu, çok besleyicidir.Gelincik (poppy) : Yazın kırlarda yetişen ve gelincikgillere örnek olarak alınan bir çeşit çiçekli bitkidir. Çoğu kırmızı renklidir. Yaz aylarında toplanıp, gölgede temiz bir kağıt üzerine serilerek kurutulur. İçeriğinde rheadine vardır. Kokusu hoş değildir. Tadı da acıdır.
Faydası : Nefes darlığı, astım,
bronşit ve göğüs nezlesinde rahatlık sağlar.
Boğmacayı keser. Kan tükürme ve kan kusmayı
keser. Uykusuzluğu giderir. Yanıkları
iyileştirir. Yılancık da faydalıdır.
greyfurt
(altıntop) : Turunçgiller
familyasından; bahçelerde yetiştirilen bir ağaç
ve meyvesidir. Meyvesi, portakaldan daha iri,
kanarya sarısı renginde, tadı hafif acımsı ve
ekşidir. İçeriğinde C vitamini vadır.
Faydası : İştah açar. Karaciğerin
normal çalışmasını sağlar. Safra ifrazatını
arttırır. Hazmı kolaylaştırır. İdrar tutukluğunu
giderir, bol miktarda idrar söktürür. Vücutta
biriken suyu ve zehirli atıkları atar. Kanı
temizler. Bedeni ve zihni yorgunluğu giderir.
Felç ve kanamaları önler. Akciğer ve göğüs
hastalıklarında faydalıdır.
gül (rosa) : Gülgillerin örneği olan bitki ve bunun çiçeğidir. Bir çok çeşidi vardır. Bunlar; kokusu, rengi, şekli, iriliği ve ufaklığı bakımından birbirinden ayrılır. En çok görülen çeşitleri; sarı gül, van gülü, yediveren gülü, Yabani gül ve Şam gülüdür. Pembe gülün taze çiçeklerinden gülsuyu ve gül esansı elde edilir. İçeriğinde geraniol, rodinol, eugenol, citronel ve feniletilalkol vardır.
Hekimlikte çiçeklerinin renkli
yaprakları kullanılır. Bunlar, gonca halindeyken
toplanıp, sıcak bir yerde kurutulur ve ışık
almayan kutularda saklanır.
Faydası : Antiseptik olarak
kullanılır. İshali keser. Boğaz ve bademcik
iltihaplarını giderir. Göz kanlanmaları ve göz
nezlelerinde faydalıdır. Ayrıca krem ve
parfümeri sanayiinde kullanılır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder